|
|
| |
|
 |
| |
 Terwijl het park
buiten de koude, metersdikke kasteelmuren nog stevig bezig is
om het Spookslot van meer buren te voorzien, gebeurt er binnen
in het slot bijzonder weinig opmerkelijks. Zo nu en dan vindt er
natuurlijk wel eens iets van een verandering plaats, maar erg
belangwekkend zijn deze niet. Een kleine opsomming voor de
volledigheid. In 1993 worden er enkele objecten in de hoofdshow
vernieuwd, waaronder de bel van de Betoverde Kraai en het hoofd
van Visculamia. In 1994 worden er kroonluchters in de doorgang
naast het slot gehangen. Deze zijn afkomstig uit
Het Witte
Paard, en ze passen werkelijk prachtig bij wat misschien wel het
mooiste stukje parkroute is van de Efteling. Tegenwoordig gaan
de kroonluchters pas branden wanneer er bewegingen gedetecteerd
worden onder de overkapping. Niet alleen bespaart dit energie,
maar op hele rustige, donkere dagen in het voor- en naseizoen is
het best een beetje spookachtig om plots al die kaarsjes te zien
ontvlammen. Overigens was de kleur van alle deuren van het slot,
waaronder die van de nooduitgangen in de genoemde onderdoorgang
vroeger bruin in plaats van groen.
De Witte Walvis wordt in 1995 verdiept, waardoor het personeel
hier meer bewegingsruimte krijgt. Aan de linkerkant komt een
kast van
het Rariteitenkabinet uit 1992 om het snoep in uit te
stallen. Het winkeltje ‘Bij Jonas’ is echter al enkele jaren
niet meer in gebruik en de ramen worden hier nu ook gebruikt
voor een snoepuitstalling, evenals voor het tonen van wat kleine
griezelsouvenirs. De toiletten komen een jaar later aan de beurt
en ook hier wordt alles dieper en dus ruimer gemaakt.
Ondertussen loopt met het verstrijken van de jaren de interesse
naar het Spookslot flink terug. Toppers als Droomvlucht, Villa
Volta en Fata Morgana eisen alle aandacht op en het Spookslot
wordt door de gemiddelde bezoeker echt als ‘te saai’ gezien. Het
is mede hierdoor dat de roddel word geboren dat het Spookslot
misschien wel drastisch zou (moeten) worden veranderd. En dit
keer met meer impact dan een nieuwe hoofdshowprogrammering…
De gebruikelijke kleine vernieuwingen van enkele elementen van
het slot vinden ook weer plaats in 1996 (nieuwe toortsen) en
1999 (de handen uit de grond doen het na zeer lange tijd
eindelijk weer). In 1998 werd er nog wel flink gesleuteld aan de
belichting; het gotische spitsbooggewelf van de kapel en het
kerkhofje voor Visculamia krijgen zelfs hele nieuwe kleuren
spots op zich gericht. Het mocht allemaal echter niet echt
helpen om het Spookslot weer aantrekkelijk te maken.
|
|
 |
| |
|
 |
| |
De
Efteling stond jarenlang bekend als een park waar
alleen maar zaken bij komen, en eigenlijk nooit
iets weg ging. Vandaag de dag kunnen we dat echter
niet meer zeggen; attracties als de grote
Pieckeriaanse speeltuin, het openluchtzwembad en
sprookjes als de oude Chinese Nachtegaal, Kogeloog en
de Dansende Dolfijn zijn voorbeelden van
Efteling-wonderen die inmiddels niet meer te
aanschouwen zijn. Van tijd tot tijd duiken ook de
geruchten op dat het park veel van de oudere
attracties die niet echt veel extra bezoekers trekken,
liever kwijt dan rijk zou zijn. Het Diorama zou
bijvoorbeeld zoveel kosten aan renovatie om het écht
op te knappen, dat men maar beter gewoon de stekker
zou kunnen trekken uit de miniatuurwereld van bergen,
kasteeltjes, spoorwegen, radarboten en molens. Ook de
kanovijver zou volgens sommige al op de blacklist te
staan: niet aantrekkelijk genoeg en bovendien al
helemaal niet meer van deze tijd. Ook dé
publiekstrekker van de jaren ’80, de Python, zou
volgens de geruchten al jaren aan vervanging toe zijn,
evenals het Carnaval Festival dat men inmiddels te
on-Eftelings zou vinden om nog langer in het park te
laten staan.
Anno 2003 staan al die attracties er echter nog
gewoon. Zo ook het Spookslot. Toch lijkt de
publiekslieveling van weleer niet helemaal onbevreesd
de toekomst tegemoet te kunnen treden. De redenen
daarvoor liggen slechts ten dele besloten in de
subjectieve saaiheid van de show of de populariteit
van de attractie als geheel. Belangrijker wellicht is
namelijk de situatie rond de veiligheid van het slot.
Eind jaren negentig worden er concept NEN-normen
(gebaseerd op een nieuwe Europese norm) opgesteld die
betrekking hebben op attractieparken en
amusementsinstallaties als kermisattracties. Ook de
Efteling krijgt hiermee te maken krijgen. Vanaf 2007,
wanneer de normen in werking treden, moeten alle
attracties, horecapunten, souvenirwinkels en andere
installaties & bouwsels aan bepaalde strengere
criteria voldoen.
Zo mogen hekjes geen te dunne, maar ook geen te brede
ruimtes tussen de tralies hebben. Diverse elektrische
apparatuur bij de wat oudere attracties zou verplicht
moeten worden vernieuwd. Veel verplichte veranderingen
zijn voor de bezoeker nauwelijks waarneembaar en de
Efteling heeft de afgelopen jaren stukje voor stukje
al heel wat zaken verbeterd. Het Spookslot blijkt
echter toch in een aantal opzichten een zorgenkindje;
het park laat nooit precies wat er nu eigenlijk aan
het sinistere slot met z’n diabolische bewoners moet
veranderen. De geruchtenmolen echter, lijkt er wel
antwoord op te hebben. De licht ontvlambare hoofdshow
(die immers uit piepschuim is opgetrokken en bestrooid
is met een laag dorre ritselige blaadjes) zou moeten
verdwijnen om zo de brandveiligheid van het gebouw
beter te kunnen garanderen. Vervanging door een
brandveiliger versie zou echter nogal prijzig zijn, en
gezien de populariteit van de attractie zou dat wat al
te gortig in de budgetten hakken. In 1999 komen er in
de kranten zelf plannen naar voren om een geheel nieuw
en in alle opzichten ander Spookslot te bouwen om zo
het slot weer meer aantrekkelijk te maken voor het
publiek.
Tot nu toe lijkt dit alles echter nogal een storm in
een glas water. Het kasteel staat er nog steeds, en
onderging niet lang geleden zelfs een upgrade om te
voldoen aan Europese normen betreffende de aanduiding
van vluchtwegen. Het zicht op de show is er door deze
felle beschijning niet beter op geworden, maar als we
mogen kiezen tussen dit of vernietiging van al dat
mooi gevormde piepschuim, dan denken we dat de keuze
snel is gemaakt. Wellicht is het hele ‘brandbare
hoofdshow en dus vervangen’- verhaal gewoon lariekoek.
In elk geval kunnen bezoekers die de (nood)uitgang
zoeken voortaan weer zonder al te veel moeite de
deuren vinden.
|
 |
|
o
het Spookslot nu |
|
|
|
| |
|
|
|
 |
| |
Tijdens de
winter van 1999-2000 houdt de Efteling voor het eerst de
voortaan jaarlijks terugkerende winteropenstelling, ‘Winter-Efteling’. Ruigrijk, Piraña en Gondoletta zijn gesloten en
bezoekers zoeken de warmte op in de overdekte attracties van
het park die wél gewoon geopend zijn. Na al die jaren heeft
het Spookslot, samen met zijn winterharde Efteling-kornuiten
als Fata Morgana, Villa Volta, Droomvlucht en Carnaval
Festival, dus toch voor elkaar gekregen wat de directie
destijds al in de planning had staan: meer dagen open met
overdekte attracties! En als een wonder schiet de
populariteit van het slot ook iets omhoog; zelfs in het
zomerseizoen is het vanaf nu toch opeens een stuk drukker
dan het er de voorgaande jaren was. In 2002 waren er zelfs
van tijd tot tijd wachtrijen vóór het Spookslot met rijen wachtende bezoekers te zien. De entreehal van het slot stond
vol van Oosterse Geest tot de rammelende deur. Het was lang,
heel lang geleden dat dát vertoond was in Kaatsheuvel.
Tijdens de laatste jaren heeft het Slot het qua omgeving wel
wat zwaar te verduren gekregen, wat de sfeer helaas niet,
maar de bereikbaarheid wellicht wel ten goede is gekomen. In
2000 opende de Pardoespromenade, waarbij een muur met
verroest hek en een enorm (lelijk) slot de toegang tot het
Spookslotplein afsluit. Bezoekers zien nu het Spookslot als
één van de eerste toegankelijke attracties van het park,
direct aan de promenade. Daarnaast is daar sinds 2002
PandaDroom, dat het Spookslotplein ‘opfleurde’ met een
‘prachtige’ entree. Een voordeel: vrijwel elke bezoeker van
de harde wereld van cirkelzaag en global-warming, zal daarna
op z’n gemak kunnen bijkomen in het kasteel met z’n rottende
lijken, grijnzende schedels, opzwepende vioolmuziek en
gehoornde Ton-creaties.
Na jaren van afwezigheid kwam in 2001 zowaar het verhaal van
Visculamia weer terug bij de Oosterse Geest. Men was het
vertelsel blijkbaar vergeten, maar het dook weer op voor de
cd “Efteling CD 2” uit het jaar 2000. Een jaar later keerde
het dus ook terug in het park. Officieel zal de verklaring
wel zijn dat het verhaal tegenwoordig opeens wel is ‘te
combineren met de timing van de voor- en hoofdshow’. Wij
houden het toch op een enthousiaste TD’er, aangespoord door
de constante smeekbedes vanuit de Efteling-fanbase.
|
 |
In 2003 kregen de liefhebbers (en de normale bezoekers
natuurlijk net zo goed, maar die letten daar niet zo op) nog
meer ‘oude troep’ terug. Na jarenlang langzaam wegrotten en
verstoffen in de duivelse bezemkast van het slot, mocht de
Kate Bush-zerk, die gebruikt werd voor de TV-special van
1978, nu enkele weken wegrotten tussen de grafstenen voor de
kasteeltoren buiten het slot. Of dit iets te maken had met
de publicatie van een hele reeks foto’s van het
Spookslot-achter-de-schermen, met daarop onder andere de
zerk, blijft gissen. Leuk is het in geval wel.
De toekomst van het Spookslot in het hart van de Efteling is
er een waarvan nog niet alle nevelen zijn weggetrokken. Hoe
de verbouwingsplannen van de directie ook mogen gaan lopen
in de toekomst, zeker lijkt gelukkig wel dat het gebouw op
zich niet zomaar zal verdwijnen. Daarvoor is het te mooi, en
bovendien van te stevig gewapend beton. Wellicht ook dat de
verantwoordelijke voor een definitief besluit over een
mogelijke sloop nacht in nacht uit wel zo getergd zal worden
door nachtmerries met daarin figurerend spookachtige
monniken, dolende geesten en flapperende Vlederiken, dat het
besluit maar snel weer terzijde geschoven zal worden. En zo
hoort dat ook.
|
o
Decoraties ter gelegenheid van 25 jaar Spookslot in
2003 |
Met z’n occulte achtergrond, sfeervolle gangen en sierlijke
decoraties is het Spookslot een Efteling-attractie die weer
helemaal in de tijd van nu — waarin Tovenaarsleerlingen met
een meekijkend miljoenenpubliek door soortgelijke omgevingen
sluipen — past. En als iemand nu even in een hoekje van het
Gildehuys gaat werken aan een soepele dirigent voor op het
bordes van de Kloostertuin, ach, dan kan die ruïne mét
inhoud toch nog jaren mee?
|
|
|
|
|
|
