Sfeer:   Assortiment:   WWCW-team:

e status "Hart van het Marerijk" is er één die niet zonder enige twijfel toegewezen kan worden aan een bepaalde locatie in dit meest "Eftelingse" rijk van het park. Moeten we kiezen voor het Herautenplein? Het Zes Dienarenplein? De gedenkzuil in de siertuin? Of toch voor het Anton-Pieckplein? Deze laatste keuze is in elk geval geen onlogische; al een halve eeuw lang vermengen draaiorgelklanken zich hier met opgetogen kinderstemmen. Ja, zelfs kwakend en kakelend pluimvee valt hier regelmatig te horen. De essentie van nostalgie spat bijna van de gebouwtjes rond de waterpomp. De mooiste Pieckcreaties zoals het huisje van de Kip, de Hoorn des Overvloeds en de Gekroonde Eend vragen ingetogen om de aandacht van de bezoeker.

Aan dit plein is ook één van de grootste en drukste horecapunten van het park te vinden. Het pieckgehalte hiervan is echter helaas niet meer wat het geweest is. We zouden kunnen zeggen dat het kindje wellicht met het badwater is weggespoeld; we hebben het hier natuurlijk over het Witte Paard.

Het Witte Paard heeft, hoewel in verschillende vormen en niet onder de zelfde naam, eigenlijk al vanaf de opening van de Efteling deel uitgemaakt van het voormailge parkdeel West. Sinds de opening van de Efteling is op deze plaats een theehuis te vinden, dat in 1975 een ingrijpende verbouwing onderging. Ook veranderde de naam toen van het wat oudbollig klinkende "Theehuis" naar "Het Witte Paard". Het bijzonder Pieckeriaanse maar ook donkere en zware uiterlijk dat het gebouw van binnen kreeg bleef behouden tot de lente van het jaar 2001. Een "efficiency- en omzetverbeterende verbouwing" maakte toen namelijk een einde aan het bij velen geliefde interieur (en tevens een deel van het exterieur). Een weinig geïnspireerde jugenstil-achtige inrichting en vooral veel ruimte vervingen de ouderwetse knusheid die het Witte Paard in de afgelopen decennia zo kenmerkten.

Het Witte Paard is bijzonder belangrijk voor de Efteling. Het ligt centraal, verkoopt een top-of-the-line assortiment (voor Efteling-begrippen dan), maar bovenal is het Witte Paard druk en populair. Hoewel het ons aan concrete omzetcijfers per horecapunt ontbreekt zou het ons niet verbazen als het Witte Paard zich in de top van omzetranglijsten weet te plaatsen, zoniet zelfde de ongekroonde koning van de Eftelingse geldfabriek is.

Een assortiment bestaande uit veel verschillende dranken (waaronder ook veel bieren en mixdrankjes), salades, warme- en grillgerechten, soepen, nagerechten, broodjes en banketbakkerproducten. Samen zorgen deze ervoor dat het Witte Paard weinig te wensen overlaat voor de bezoeker die iets meer wil dan een Holle Bolle Buil. Tevens zorgt de aanweigheid van belegde broodjes ervoor dat het Witte Paard reeds vanaf de vroege ochtend een geschikte plaats is om een hapje te eten.

Qua eten ontbreekt het dit horecapunt dus eigenlijk aan weinig. De prijzen zijn in sommige opzichten wat aan de hoge kant (zo kunnen we het satémenu van 2002 in een vrijwel gelijke variant ook kopen bij Toko Pagode in Reizenrijk, alwaar we voor bijna hetzelfde gerecht de helft goedkoper uit zijn) maar over het algemeen wel acceptabel. De grootste misser van het Witte Paard ligt dan ook niet zozeer op het gebied van het geboden voedsel. Nee, de grootste misser is toch wel de ambiance.

Waar het witte paard vroeger het toonbeeld was van "op z'n Eftelings eten" in een écht Brabants aandoende sfeer vol krullerige decoraties en mooie banken, is het na de verbouwing een wel erg "standaard" sfeer geworden. Om het even welke stationsrestauratie of V&D's "La Place" kan qua inrichting zo uitgewisseld worden met het meubilair van het edele blanke rijdier aan het Anton-Pieckplein. Het Witte Paard doet saai, klinisch en te ruimtelijk aan. De grote hal wordt slechts onderbroken door twee elementen; de Captain's Table (waar slechts Efteling-liefhebbers plaats lijken te durven nemen) en het kleine podium in het midden. Natuurlijk is zo'n grote ruimte ideaal voor het geven van al dan niet duurbetaalde feesten. Maar sfeervol is het allerminst.

De sfeer is ook een stuk nietszeggender dan die van het andere grote restaurant van de Efteling, namelijk die van het Ballonvaardercomplex. Hoewel ook deze inrichting niet al te lang geleden compleet is veranderd is men er hier tenminste nog in geslaagd iets te maken met een wat exclusieve uitstraling. Het Witte paard slaat hier de plank mis. Gelukkig kunnen we wel concluderen dat het Witte Paard bij de best verzorgde horeca hoort; de tafels zijn meestal schoon en het personeel werkt behoorlijk efficient. Ook kunnen we het waarderen dat we op regenachtige dagen onder de afdakjes toch kunnen genieten van de sfeer van het Anton-Pieckplein. De afdakjes zelf echter kunnen ons duidelijk minder bekoren. De schaamteloze plastic look zou eerder passen in parken van een beduidend minder hoog niveau dan de Efteling.

Het is om de combinatie van bovengenoemde redenen (waarbij we ambiance zwaar mee laten wegen, de Efteling verkoopt immers vooral illusies en magie, en niet in de eerste plaats voedsel) dat we het Witte Paard moeten belonen met een score die wellicht wat aan de lage kant is. Er is ruimte voor verbetering, zullen we maar zeggen.

Een Fotoreportage van de oude inrichting van het Witte Paard (foto's gemaakt tijdens Winter Efteling 2).   Tekeningen van de oude inrichting van het Witte Paard zijn op hier op het WWCW te vinden.

 

Sinds 1975  Categorie zelfbediening  Aanbod ruim  Bezetting matig/voldoende  Prijs/kwaliteit redelijk/duur  Aantal kassa's 4 (+2)  Omzet (per bezoeker per dag) € 0,89  Pinautomaat? ja  Smaakoordeel 6.5  Zitjes ruim  Afvalverwerking Dienbladrekken bij uitgangen + Speeltuin Gijs op 40 meter  Dichtsbijzijnde toiletten Het Witte Paard

 

Dranken Schotels Salades Broodjescorner

  
  

Sfeerbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Assortimentbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10         het totaal aantal op dit horecapunt uitgebrachte stemmen is inmiddels:

Een zeer ruim drankassoriment wacht de bezoeker in de linkerhoek van het aankoop- gedeelte.	Voor grillgerechten en andere warme gerechten kan men terecht in het centrale stuk.	Verderop vinden we groente, fruit, salades en sauzen.
Tafeltjes zijn verspreid rondom een centraal speelgedeelte voor kinderen.	Aan weerszijden van de ruime ingang is een kassa.	In de Van der Valkachtige drukte vallen de nieuwe bollenlampen toch nog op.
Het beroemde bord met de tekst "De Koffy is Klaér" vinden we even buiten de hoofdingang van het restaurant.	Als we de koeienletters boven de ingang nog niet gezien hadden, zijn we er nu toch zeker van: we zijn bij het Witte Paard.	De inmiddels legendarische Leeuwenkopfontijn siert nog altijd de gevel van het Witte Paard, links van Grootmoeders Keuken.
Onder de oerlelijke overkapping worden de bezoekers blijkbaar wél warmgehouden.	Vlak naast de trap naar het balkon vinden we dit bordje, dat ons laat zien dat ons hooggeëerd mogen voelen.