Een Efteling-sprookje?
Hoewel het Sprookjesbos een flink aantal
Gijzen tot haar inwoners kan rekenen, is
de vertelling van Holle Bolle Gijs geen
sprookje. Eigenlijk is er zelfs helemaal
geen verhaal, maar niets meer dan het
bekende korte kindervers. Net als bij de
Draak, de Efteling-kabouter en de
Fakir, heeft dit de Efteling er
echter niet van weerhouden om Gijs toch
iets meer achtergrond te geven dan de
tiental rijmende regels uit Van Vlotens
bloemlezing.
 Het uitvoerigst is deze
hintergrundgebung toegepast voor het
“Sprookje van Holle Bolle Gijs” (dat wij
dus niet voor niets tussen
aanhalingstekens zetten), te vinden op
de oude langspeelplaat met
sprookjeshoorspelen, “Sprookjes van de
Efteling – Deel 7” uit 1970. Op deze
plaat staan naast de vertelling van
Holle Bolle Gijs ook speciaal geschreven
nieuwe verhalen over het Kabouterdorp,
de Efteling-kabouter, en het
Ballonnenvrouwtje.
In dit verhaal is de familie Gijs, met
Holle Bolle Gijs als vader, een vredig
in Luilekkerland wonende familie van
eetgrage goedzakken. Op een dag
besluiten ze om zich een weg te eten
door de grote Rijstebrijberg aan de
grens van Luilekkerland, waarachter
volgens geruchten een ander land zou
moeten liggen. Zo komen ze al etende uit
in het land van de Luchthappers, dat
Eet-niet-land heet. In compleet contrast
met Luilekkerland, eten de bewoners hier
niets anders dan lucht. Voor de familie
Gijs is dit al snel een ongewenste
afslankkuur, maar helaas kunnen ze de
weg terug naar Luilekkerland niet meer
vinden. Ze houden zich in leven door het
zwerfpapier van de straten te eten. De
koning der Luchthappers is hen zo
dankbaar voor het schooneten van zijn
land, dat hij de familie Gijs per
toverspreuk naar een ver weg gelegen
sprookjespark laat sturen, alwaar ze
meer dan welkom zijn als papiervreters.
Tot op de dag van vandaag roept de
familie Gijs dan ook in de Efteling:
“Papier-hier!”.
Dit “sprookje” is verder nergens in
Efteling-publicaties te vinden. De
familie Gijs speelt ook geen rol in de
nieuwe reeks luistersprookjes die vanaf
2004 door René Merkelbach werden
geproduceerd. Eind jaren tachtig
verscheen wel een serie
sprookjesboekjes, met daarin
bijvoorbeeld ook het verhaal van de
Trollenkoning. Een deeltje over Holle
Bolle Gijs stond voor deze reeks
gepland, maar is uiteindelijk niet
gepubliceerd.
Souvenirs
Er zijn in de veertig jaar dat Holle
Bolle Gijs bestaat heel wat
Gijs-souvenirs gemaakt. Het aantal
blijft natuurlijk wel ruim achter bij de
enorme stortvloed van Pardoes-prullaria,
of, in vroeger jaren, souvenirs met de
Efteling-kabouter als beeldmerk. Toch
mag Gijs niet klagen; zo verkocht het
park lange tijd mokken, legpuzzels,
stickers en zelfs pollepels met Holle
Bolle Gijs als figuur. De laatste jaren
is er weer een heuse opleving van
Gijs-gerelateerde prullaria te bespeuren
in de winkels van het park. Holle Bolle
Gijs is namelijk gekozen als één van de
figuren van de succesvolle, door
Geesink-studio’s ontworpen
Sprookjesbos-souvenirlijn. In
cartooneske vorm is Gijs te vinden op
(nog meer) mokken, als pin, als beeldje,
als sleutelhanger, of, tussen de andere
figuren, zelfs op een paraplu; het kan
niet op. In tegenstelling tot de andere
karakters uit deze souvenirlijn is de
precieze Gijs die model stond voor de
verstripte versie niet zo duidelijk
aanwijsbaar. De meest logische kandidaten
lijken
Speeltuin Gijs (vanwege de kleding)
en Wagen
Gijs (als Sprookjesbos-bewoner) te zijn, maar wellicht is de
Geesink-Gijs ook wel meer bedoeld als
generieke vertegenwoordiging van álle
Gijzen in het park, en die in het
Sprookjesbos in het bijzonder.
Tussen de overige Sprookjesbos-Gijzen (de
Boekanier
en Opa Gijs),
zijn Wagen Gijs en zijn vriendelijke
Pieckplein-broer Speeltuin Gijs, beslist veilige en
kindvriendelijke keuzes.
 |
 |
 |
In de Geesink-lijn is een
kwalitatief heel aardig beeldje
opgenomen
van de veelvraat... |
...en vinden we ook mokken met
Gijs in de bekerwand verwerkt |
Meer geschikt voor een
schoolreisjesbudget is de kleine
rubberen Gijs, ook al van
Geesink |
|
