De techniek van de Piraña is in vergelijking met veel andere
Efteling-attracties eenvoudig. Geen complexe animatronics of een
ingewikkeld computergestuurd transportsysteem, maar voornamelijk
brute kracht maken hier de dienst uit.
Vier enorme pompen (de attractie kan bij storingen ook op drie draaien) houden het water van de Piraña de hele dag
lang in beweging. Zo’n twee miljoen liter water per uur
(tweeduizend kubieke meter) stroomt door de betonnen geul van de
attractie, en voert daarmee maximaal tweeduizend bezoekers per
uur (in zo’n 35 bootjes, hoewel er altijd wel een paar in het
Gildehuys staan voor onderhoud) door het Meso-Amerikaanse
landschap.
Wie ’s morgens vroeg, na opening van de Efteling direct naar de
Piraña loopt kan daar op veel dagen getuige zijn van een aardig
schouwspel: het starten van de pompen. ’s Nachts worden de
Piraña-pompen namelijk (uiteraard) uitgezet. Niet zonder reden
ook: de attractie behoort door het enorme vermogen van de
waterpompen (zo'n 300 kilowatt) tot de allergrootste stroomvreters van het park.
|
 |
|
O Enkele
minuten voor het starten van de attractie is het één
en al rust... |
|
Al het water in
de attractie verzamelt zich wanneer de pompen uit staan in het
laatste deel van de baan, en in de centrale vijver in het midden
van de Piraña. Deze is er dus ook zeker niet voor niets: als dit
bassin er niet was zou de Piraña simpelweg overlopen wanneer de
pompen uit staan. Het hoogteverschil tussen het begin en het
einde van het traject bedraagt namelijk ruim drie meter. De
hoogte van de nachtelijke waterstand is overigens ook duidelijk
te zien aan de decoratieve reliëfs langs het laatste deel van
het traject: deze hebben allemaal een duidelijk donkerdere rand
tot waar het water in rust staat.
Het water dat in het tempelcomplex uit de pompen geperst wordt
stroomt natuurlijk eerst door de tunnel naar buiten. Boven de
tunnelmond is een mooie plek om te kijken naar de golf water die
door het traject stroomt zodra de Piraña wordt opgestart. Ook
zijn hier dan goed de balken te zien die her en der op de bodem
van de geul zijn bevestigd, en die verantwoordelijk zijn voor de
stroomversnellingen in de wilde rivier. Het duurt even voor het
water écht goed op gang is, maar als het eenmaal zover is vraag
je je af hoe het ooit vijf minuten daarvoor nog zo’n rustige,
lege geul geweest kan zijn.
De Piraña was de eerste River-Rapid Ride van Europa; de
attractie, in 1979 door Intamin ontwikkeld, werd één van de
allerpopulairste rides uit de catalogus van het Zwitserse
bedrijf. Wereldwijd zouden na de Piraña jaar in jaar uit nog
tientallen River-Rapid Rides gebouwd worden. Een opvallend grote
hoeveelheid hiervan kreeg een thematisering of naamgeving die
schatplichtig is aan Tons visie op de attractie.
Bibliografie:
De Efteling - Kroniek van een Sprookje (H. vanden
Diepstraten)
Im Reich der Inka : die altperuanischen Königreiche
(Siegfried Huber)
De beschaving van de Inka's (Francesco Ricciu)
De Pre-Inka beschaving (Licia Collobi Ragghianti) *
Yucatan en de Maya-cultuur (Mario Sartor)
Het Goud van El Dorado (Luisa Faldini)
The Art of Maya (Henri Stierlin) *
Maya - De Goddelijke Koningen van het Regenwoud (Nikolai
Grube) *
De Erfenis van de Inka's (E.K. de Bock)
Aztec (Elizabeth Baquedano)
Boeken met een (*) worden speciaal aanbevolen voor hen die
graag nog wat meer lezen.
Ze zijn te koop bij elke fatsoenlijke boekhandel.
Illustraties:
Efteling-fotomateriaal: © Het WWCW 2003
De rechten van copyrighthouders op de overige foto's zijn
met liefde geschonden voor het nobele WWCW-doel
Met dank aan:
Het Rijksmuseum voor Volkenkunde, Leiden
Google |
|
 |
|
~ Nat worden op
eigen risico ~
veranderen in een Nali overigens ook...
|
|
