De Kombuys

Sfeer:   Assortiment:   WWCW-team:

 

 
  
Aanzicht op de Kombuys -|- Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web  

Well, sir, I thought I had only found a cook, but it was a crew I had discovered. Between Silver and myself we got together in a few days a company of the toughest old salts imaginable--not pretty to look at, but fellows, by their faces, of the most indomitable spirit. I declare we could fight a frigate.

Treasure Island, Robert Louis Stevenson

ieve lezer, de messen in de scheepskeuken zijn geslepen. De ιιn wilde dat we het sujet vilein zouden fileren, de ander stond een meer bruuskerende behandeling voor. Lastig, allemaal, aangezien uw trouwe recensenten bijkans voor pampus lagen door de eerste definitieve aanblik van het onderwerp van deze bespreking. Een resuscitatie middels een infuus van vloeibare Pieckeriaanse decoraties bracht onze Efteling-harten echter weer op gang. Esthetische reanimatie, zo u wilt. Welnu, laat ons daarom ook niet langer dralen en van wal steken.

Wie zich een beetje verdiept in de avonturenliteratuur van het fin de siθcle van de negentiende eeuw weet dat dat de hoogtijdagen van de piratenroman waren. Tropische eilanden, volgeladen galjoenen met duizenden glanzende dubloenen, spierwitte schedels op gitzwarte vaandels, koene kanonniers: allemaal vormen ze de epische achtergrond voor menig jongensboek uit die tijd. Het bekendste boek uit deze categorie is zonder twijfel "Schateiland" van Robert Louis Stevenson. Deze "bildungsroman" rond de eigenzinnige maar onzekere Jim Hawkins en een begeerlijke schat op een al even fraai eiland, weet al meer dan een eeuw menig avontuurlijk jongenshart op hol te brengen. Oorspronkelijk heette het in 1883 gepubliceerde boek "The Sea Cook or Treasure Island", en het moge dan ook duidelijk zijn dat het karakter Long John Silver — scheepskok, doch bovenal een onbetrouwbare en reuze charmante charlatan — een centrale rol speelt. Als scheepskok houdt Silver zich met de protagonist van het verhaal natuurlijk veelal op in de keuken van het schip; de "Kombuis" als plaats van handeling.

De Efteling heeft sinds zomer 2005 haar eigen scheepskeuken. Dat doet de naam van het nieuw opgetrokken horecapunt in het in rap tempo vernautiserende Ruigrijk althans vermoeden. Of Long John Silver, — als romanfiguur authentiek tot op het bot — zich in dit bouwwerkje net zo op z'n plaats had gevoeld als in de bruingelakte krochten van Stevensons scheepsverhaal is echter maar de vraag.

Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web

De Kombuys werd in het voorjaar van 2005 opgetrokken in het Ruigrijk. Het horecapunt was de eerste incarnatie van een element dat hoort bij "De Vliegende Hollander", de nieuwe attractie die het park in 2006 bij haar attractiearsenaal voegt. Tot in 2004 kon men op ongeveer deze plek een bezoek brengen aan "De Kurketrekker": een horecapunt dat zich door naam en kleurschema natuurlijk niet aan het toekomstige spookschip conformeerde, maar aan het troetelkind van Lex Lemmens: de double-loop-corkscrew "Python". Hoewel velen nostalgisch getinte herinneringen dragen aan de Kurketrekker, stonden wij op zich niet negatief tegenover een thematische toevoeging bij de nieuwe attractie. Stoer scheepvaartsentiment is immers behoorlijk Eftelings te noemen (zie immers hier, hier, hier en hier). Echter, anders hadden wij geoordeeld als we toen, in 2004, al hadden geweten dat het machiavellisme van de Efteling-directie nieuwe hoogtes zou bereiken.

De Kombuys werd geen zorgvuldig doordacht annex bij een legendarische nieuwe attractie — passend als Vrijdag bij Robinson Crusoe of Vergilius bij Dante Alighieri — maar een stijltechnisch voorbeeld van wansmaak. Pure, onvervalste directiedonquichotterie. Elk denkbaar scheepvaartattribuut, van giek tot kraaiennest, van stormlantaarn tot anker, van wrakhout tot takelage werd op een hoop gegooid en getransformeerd tot iets uitermate curieus. Het geheel heeft nog het meest weg van een soort betimmerde bouwkeet met een apekooi als dak. Dat speelse primaten van Stevensons Schateiland het geheel als klauterterrein hooglijk zouden waarderen onderschrijft slechts onze afkeer.

Wellicht dat men in 's parks burelen dacht iets bij te dragen aan de kwaliteit van het sprookjespark door thematisch helemaal los te gaan; dat een zeil met gotische VOC-belettering in elke context een pre is; dat een aardige investeringssom per definitie bijdraagt aan de uniciteit van de Efteling. Eilaas! De verantwoordelijk ontwerper slaat de plank goed mis, en kan dezelfde plank beter benutten om een traditionele piratenstraf zιlf te ondergaan. Wij overdrijven niet wanneer wij beweren dat onze eigen Kapitein Dubbelhoofd van driemaster "De Halve Maen" het kot stuurs voorbij zou zeilen, zelfs in tijden van scheurbuikepidemie onder zijn trouwe bemanning.

Met de komst van de Kombuys wordt ons opnieuw op pijnlijke wijze duidelijk gemaakt hoezeer de Efteling haar weg is kwijtgeraakt. Uit het boek van flaters, een schrijven dat begon met de kwestie Vogel Rok, dat verder ging met het Witte-Paardincident en waarin een ongekend dieptepunt bereikt werd met het Pandadroom-debacle, wordt hier slechts het zoveelste triestige hoofdstuk voorgelezen. Want wederom laten de verantwoordelijken uit zowel het ontwerp- als het directieteam ons zien geen grip te hebben op het fenomeen “Efteling” en alles waarvoor het staat.

Het wordt de hoogste tijd dat de heren Olaf Vugts en Ronald van der Zijl hun directiewerkzaamheden overdragen aan een volgende generatie. Eιn die wιl begrijpt wat wel en niet kan in voor de Efteling; die wιl ziet dat bloemenbankjes en V&D-thematisering er niet thuishoren; die gezien zou hebben dat het pact met het WNF recht uit de onderwereld afkomstig was. En die de moed gehad zou hebben over te gaan tot realisatie van het nu afgekeurde ontwerp van Sergej Karnet voor een luxueus havenrestaurant. Nu zitten we met de Kombuys. Het horecapunt is een allegorie voor de richting waarop het park nu afstevent. Het is verworden tot een stuurloos schip, met een stuurman zonder enig benul van de juiste richting, en een kapitein die een hekel heeft aan varen.

Hoeveel lantaarns men ook plaatst op de keet, hoe zoet men de suykerspinnen ook spint, hoe spranklend men de dranken ook schenkt: het mag niet baten. Een vlag op een modderschuit weet immers slechts een grimas op ons gelaat te fourneren.

 

 Sinds 2005
 Categorie balie
 Aanbod standaard
 Bezetting zeer goed
 Prijs/kwaliteit normaal
 Aantal kassa's 3
 Omzet (per bezoeker per dag) n.n.b.
 Pinautomaat? ja
 Smaakoordeel 6
 Zitjes ruim voldoende
 Afvalverwerking afvalbakken rondom
 Dichtsbijzijnde toiletten Achter de Meermin

 


DRANKEN
Koffie klein/groot €1,50/€2,50
Thee klein/groot €1,50/€2,00
Cappucino klein/groot €1,70/€2,70
Warme chocolademelk klein/groot €1,60/€2,60
Diverse flesjes frisdrank €2,20
Blikje Fristi/Chocomel €1,70
Appelsientje appel/sinaasappel €1,70
Blikje Red Bull €2,00
Blikje Dommelsch Bier €2,00
 
SNACKS
Diverse donuts €1,60
Suikerspin €1,70
Emmertje Suikerspin €1,90
Supersuikerspin €2,75
Zakje popcorn €1,60
Pringels Original €1,25
Pringels Paprika €1,25
Pringels Hot & Spicy €1,25
Pringels Sour Cream & Onion €1,25
Snoep vanaf €1,00
 
IJSSPECIALITEITEN
Softijs kind €1,00
Softijs klein €1,50
Softijs groot €2,00
Milkshake klein/groot €1,95/€2,35
Slush puppie klein/groot €1,60/€2,00


 
  
  
 
   

Sfeerbeoordeling:  

Assortimentbeoordeling:  

   

 
 
het totaal aantal op dit horecapunt
uitgebrachte stemmen is inmiddels:
 

 

 

Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web
Beetje stoffig. Vast echt zeventiende-eeuws.
Het Witte Paard hadden we toch al gehad?
Ook aan de binnenkant is de thematisering doorgevoerd.
 
Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web
Kaptein! Galjoen met Galliλ's aan bakboo'd!
Lampje binnen...
...en buiten. Beide op electriciteit, wonderbaarlijk genoeg.
 

Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web

Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web

Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web

Dit moet dan het wapen van het Gewest Holland zijn zeker. Enorm toepasselijk in het Brabantse land.
Ook voor deze attractie is een C1000-kleurplaat ontworpen. Dit is de winnende inzending.
Varen zal het niet, maar duidelijk is het zeker.
 

Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web

Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web

 
Een uitzicht op het gevleugelde paard zoals we dat bij de Kurketrekker ook hadden.
De zijkant. Van dik hout zaagt men plastic.
 

 
Foto: Friso Geerlings, © 2005 Het Wonderlijke WC Web
 
 

De Kombuys: te vinden nabij de voormalige Kurketrekker. Meest druk rond het middaguur. Gesloten tijdens de Winter-Efteling. Intensiteit: rustig tot matig.
 

In den Hoorn des Overvloeds  © 2002-2005 Het Wonderlijke WC Web