Sfeer:   Assortiment:   WWCW-team:

eer en meer zakt de herinnering aan de grondleggers van het park - een vernuftige cineast, een bevlogen doch ietwat aristocratische burgemeester en een romantisch illustrator wars van de moderne tijd - weg in een mistig verleden vol goede sferen maar met steeds vager wordende feitelijkheden. Met het verdwijnen van die herinnering, de oorsprong van het geheel, verdwijnt wellicht ook een stukje van de geest van toen. De inspiratie om iets neer te zetten dat uniek is, dat mensen bij blijft en hen terug laat keren naar een geromantiseerd verleden dat iedereen wel kent maar geen grootouder ooit beleefde verandert; andere visies vullen de gevallen gaten op. De tijdgeest is er misschien ook wel naar. Immers: wie eet tegenwoordig bij een uit vezelige fruitdrankjes bestaand ontbijt nog een ouderwetse krentenbol?

Soms zien we plots contrasten die gemaakt lijken te zijn om bovenstaande overpeinzing te illustreren. Lang niet altijd zijn het contrasten waarbij het verleden in eigen persoon een rol speelt. Zeker zo vaak is één van de contrastelementen een in wezen modern iets, dat te midden van een omgeving die zonder twijfel bij de tijd van nu hoort, een anachronistisch gevoel opwekt. De winter lijkt, met zijn sfeervolle schaatsen, sleeën en Elfstedentocht — in een modern Unoxmutsenjasje, maar verder volstrekt authentiek — dé periode bij uitstek te zijn voor zulke anachronismen. Meer dan ooit zien we de verschillen tussen de zaken van toen en de zaken van nu. Dit alles geldt ook voor de winter in de Efteling.

Lieve lezer, als u een vaste bezoeker bent van de Internetpagina's die deel uit maken van het Wonderlijke WC Web, dan weet u vast al dat ook de leden van het WWCW-team lijden onder een soms wat overdadig gevoel van heimwee naar Niemandstijd. Een romantisch-nostalgisch gevoel als het ware, dat menig Efteling-liefhebber vast wel herkent. Wellicht dat u daarom ook zult begrijpen dat wij in de kwestie die we in deze horecarecensie bespreken niet helemaal objectief zijn. Wanneer men aan onze nostalgische lichtpuntjes komt, komt men aan de ziel van het WWCW en daar stappen wij niet lichtvoetig overheen.

De genoemde 'kwestie' van deze bespreking bevindt zich tijdens de winteropenstelling van ons zo geliefde sprookjespark in het IJs Pret Paleis ('IJspretpaleis' voor hen die wel met samenstellingen om kunnen gaan). Daar, niet ver van de plaats waar de prenten van Anton Pieck en de schilderijen van Hendrik Averkamp tot leven lijken te komen wanneer vaders hun zoons met behulp van een oude keukenstoel het schaatsen machtig proberen te maken, is de bron van onze frustratie te vinden. Als een volslagen misplaatst contrast met de sfeervolle wereld van de Winter-Efteling, een omnipotente dissonant binnen de bijzonder geslaagde Pieckeriaanse ambiance rond de ijsbaan, vinden we hier een groezelig houten alcoholhok met stampmuziek. Op een volume waar menig openluchtpopfestival jaloers op kan zijn worden hier de meest infantiele muzikale wancreaties de lucht in gepompt. Een hemeltergende selectie van nummers als "Live is life" van de Hermes House Band & DJ Ötzi, "Max don't have sex with your ex" van E-rotic of Captain Jack's "Centerfold" vermengt zich met de semi-klassieke klanken van de winterparkmuziek die men bij de ijsbaan zelf draait en vormt zo een geluidsspectrum waar geen touw aan vast te knopen is. Duivels en shockerend is het in elk geval wel. In de loop van de avond gaat het volume van deze klanken zowaar nog wat verder omhoog en horen we de bassen al wanneer we voor de Melodijn staan te luisteren naar de lieflijke Koekkoekswals. Jolige laagopgeleiden, oerdomme Salou-jeugd, hitsige VMBO-dropout-meisjes, boerende jongens met speknekken en Six-Flagsfans — waarvoor het Sprookjesboek een reeds jaren geleden gepaseerd station is — lallen lustig mee alsof hun leven ervan afhangt.

Het houten bouwsel in de rechter hoek van het IJspretpaleis, waar bovenstaande apocalytische toestanden die de neergang van onze beschaving zo treffend weten te illustreren plaatvinden, gaat het leven door als 'après-skihut' en ja, wat dat betreft heeft de Efteling midden in de roos geschoten. Het bouwsel is absoluut een zeer geslaagde dependance van de offreuze uitgaansgelegenheden die de winterse rust van het Alpenland — waar menig romantisch schrijver in vroeger eeuwen ladingen inspiratie haalde — zo kundig weten te verstoren. 'The Hills are Alive with the Sound of Stupidity', zullen we maar zeggen. En er is geen edelweis in de wijde omtrek te bekennen die niet platgewalst is onder lompe snowboot of -board.

De Après-skihut is van binnen voorzien van een inrichting die op een geslaagde manier het beeld dat wij reeds schetsten in stand houdt. Een flinke bar met tap, tafeltjes waaraan men half-hangend nog meer bier kan verwerken en een gedimd licht — afkomstig uit aardige lampjes — dat zorg draagt voor een minimum aan zichtbaarheid van degenen die elkaar hier treffen. Dat is natuurlijk ook wel erg handig, want zou men werkelijk kunnen zien wie hier allemaal rondhangt, dan zou het zelfs de aanwezige jeugd hier te veel worden. Hier en daar vinden we decoraties in de vorm van geweiën van herten aan de wanden. Waarschijnlijk hangen deze hier om het voortreffelijke jachtinstict van de mannelijke bezoekers te illustreren, maar wij betwijfelen of de aanwezigen in hun benevelde toestand zelfs wel een konijntje geschoten krijgen.

Men schenkt hier allerhande drankjes met uiteenlopende volumepercentages. Van Hertog Jan tot Glühwein en van Jagerthee tot Breezers. Daartussen vinden we op de drankenkaart ook frisdrank en warme chocolademelk. Of deze laatste wel echt verkoopt vragen wij ons overigens serieus af. Het lijkt ons niet onwaarschijnlijk dat de chocolademelkdrinker door de aanwezige brallende hutlurkers al lallend buiten wordt gekwakt waarna een in koor gebracht "Zzzukkelllll" en luid gelach en geboer zullen volgen om de gezamenlijk gemaakte overwinning op de intelligentia te vieren. Meer bier is hierbij natuurlijk een bittere noodzaak.

Misschien denkt u, waarde lezer, wel: "Nou nou, dat WWCW-team zeurt nu wel heel erg zeg. Ik heb hier laatst best gezellig wat gedronken!" Tsja, waarde lezer. Zullen wij dan maar eens heel eerlijk zijn? Waarschijnlijk bent u dan gewoon dom. Of heel erg dronken. In elk geval bent u ook een eikel. Een wansmaak is hier beslitst geen excuus; daarvoor is het gewoonweg té erg. Met zekerheid kunnen wij u zeggen dat zelfs de meest obscure Bacchus-culti uit de klassieke oudheid dit niveau van waanzin niet bereikten.

Normaal gezien geven wij sterbeoordelingen aan horecapunten. We wikken en we wegen en komen, soms na langdurige discussies en tests tot een conclusie. Echter, wat moeten wij nu met deze Après-skihut aan? Echt testen kunnen we nauwelijks, want daarvoor zouden wij ons leven moeten wagen door tijdens drukke uurtjes naar binnen te gaan; dat doen we natuurlijk niet, want het was al erg genoeg dat wij de hut enkele minuten na de parkopening even in moesten om u van foto's te voorzien. We vragen ons serieus af: kunnen we ook negatieve sterren uitdelen? Dat zou hier immers vanuit onze optiek wel op z'n plaats zijn. In een laatste vlaag van goedheid en medelijden met de mensheid en de toestand van het plebs hebben we maar besloten om de wijsheid te laten zegenvieren. Wij onthouden ons van stemming en laten de Après-skihut lekker aan z'n verdoemde en gruwelijke lot over. 

Met een hartekreet sluiten wij af in de hoop dat we voor één keer mogen zegenvieren over hen die zich alhier vermaken: "Efteling, doe er wat aan! Haal het weg! Sloop het ding en gooi de houten resten op een winters kampvuur, zodat ze zullen branden en de Efteling ontdaan wordt van zulks smet!" Een betere remedie hebben wij helaas niet voorhanden. Als u maar weet dat de vernuftige cineast, de bevlogen doch ietwat aristocratische burgemeester en de romantisch illustrator wellicht wel eens een pilsje dronken in een bruin café, maar zeker niet naar E-rotic luisterden. Dat staat wel vast.
 

Sinds 2001  Categorie bar  Aanbod beperkt  Bezetting voldoende  Prijs/kwaliteit normaal  Aantal kassa's 1  Pinautomaat? nee  Smaakoordeel 4  Zitjes beperkt  Afvalverwerking afvalbakken  Dichtsbijzijnde toiletten IJspretpaleis

 

Koffie klein/groot €1,20/2,15 Thee diverse smaken €1,20 Warme chocolademelk klein/groot €1,45/2,60 Warme chocolademelk met slagroom €1,85 Warme chocolademelk met rum en slagroom € 3,60 glühwein € 2,25 jägerthee € 2,25 Beker 0.4l Coca Cola, Coca Cola Light, 0 Fanta Orange, Cassis, Sprite €1,85 Fristi Chocomel €1,60 Goudappeltje/Appelsientje €1,60 Flesje 0.5l Spa blauw/rood €2,00 Nestea €1,70 Red Bull €1,90 glas Hertog Jan Bier €1,80 pul Hertog Jan Bier €3,00 fles Hoegaarden/Leffe dubbel €2,25 Dommelsch ice €2,50 glas wijn wit/rood €2,40 glas jenever/brandewijn €1,90 Jägemeister €2,25 kleine Feigling €1,90 Bacardi breezer €4,00 Smirnoff ice €???

  
  

Sfeerbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Assortimentbeoordeling:   1 2 3 4 5 6 7 8 9 10         het totaal aantal op dit horecapunt uitgebrachte stemmen is inmiddels:

Dit is de bar, die nu niet meteen doet denken aan een Oostenrijks bergdorpje.	In diezelfde bar houden zich doorgaans deze hele domme mensen op.	Een bij Bart Smit gekocht kunstgeweitje dat het geheel meer Scandinavisch laat aandoen.
Dit lampje is dan weer wel sfeervol. Zo uit een griezelfilm.	Een jaren-70 lamp uit grootmoeders woonkamer.	Wist je dat er boeken zijn die geheel in dit lettertype zijn gedrukt? Dat leest fijn!