Muziek banner deco -|-  (c) Het WWCW 2001

  Plaat 1 - Roodkapje, De Zeven Geitjes, Sneeuwwitje, Tafeltje dek-je

 
 
Voorkant plaat 1 -|- Copyright hoes: De Efteling B.V. - Foto: Friso Geerlings (c) Het WWCW 2001
 
De serie sprookjesplaten van de Efteling vangt aan met een collectie sprookjes die we vooral kennen uit de verzameling van de gebroeders Grimm, 'Kinder- und Hausmärchen'. Twee sprookjes die we gerust tot de allerbekendste vertelsels van de westerse wereld mogen rekenen, 'Roodkapje' en 'Sneeuwwitje', vonden hun plaats op deze LP, met daarnaast de sprookjes 'De Wolf en de Zeven Geitjes' en 'Tafeltje Dek-je, Ezeltje Strek-je, Knuppel uit de Zak'.

De sprookjes zijn stuk voor stuk bewerkt tot een alleraardigst hoorspel, waarbij vooral Sneeuwwitje de aandacht verdient doordat dit verhaal voornamelijk zo bekend is van de Disney-bewerking uit 1937. Het is een waar genoegen dit sprookje eens zonder 'hei-ho', 'someday my prince will come' en kussende prins te kunnen horen. Wie goed naar het sprookje van Sneeuwwitje luistert en in zijn of haar Efteling-herinneringen graaft, zal nog iets aardigs opvallen: de stem van de toverspiegel in dit sprookje is gelijk aan die van de oude toverspiegel uit het achterkamertje van het voormalige Sprookjesmuseum. En hoewel de huidige uitbeelding van het sprookje in de Efteling (en dan met name Knoets spiegel) menigeen doet knorren van een duister genoegen, was ook deze voorgaande versie van de spiegel erg spannend. In een kleine donkere ruimte hing een metalen spiegel achter een traliehek. Wie daar het hoofd doorheen stak, zag zichzelf gereflecteerd vervormen doordat de bolling van de spiegel zich aanpaste. Een simpel effect, maar door de duisternis, het spookachtige licht én de stem, gaf het menig kind toch de kriebels.

Een leuke tegenstrijdigheid vinden we in het bekendste liedje van Roodkapje: "Zeg Roodkapje waar ga je hene". Op deze sprookjesplaat horen we in dit liedje namelijk "‘k Ga naar Grootmoeder koekjes brengen, in het bos, in het bos", terwijl de variant die Wieteke van Dort voor het Sprookjesbos zelf insprak, toch duidelijk spreekt van bloempjes uit het bos. Wellicht ligt de waarheid in het midden en bracht Roodkapje ze wel allebei, zowel in en uit het bos.

 
 
Roodkapje
 
Er was eens een klein meisje dat altijd een rood kapje op haar hoofd droeg. Vandaar dat haar naam ook 'Roodkapje' was. Op een dag vroeg Moeder aan Roodkapje of zij haar zieke Grootmoeder die diep in het bos woonde, een mandje vol met lekkernijen wilde brengen. De grootmoeder was namelijk ziek en van dat lekkers zou ze vast snel weer beter worden. Roodkapje hield erg veel van haar Grootmoeder en dus wilde ze het natuurlijk meteen gaan doen. Maar, zo drukte Moeder Roodkapje bezorgd op het hart, op weg naar Grootmoeder moest Roodkapje wel netjes op het pad blijven, want stel je voor dat ze zou vallen!

Onderweg besloot Roodkapje om een paar mooie bloempjes te plukken voor haar lieve Grootmoeder, en terwijl ze haar bloempjes plukte in het grote bos kwam Roodkapje de Boze Wolf tegen. De wolf vertelde Roodkapje dat er een eind verderop in het bos nog veel meer mooie bloemen waren en dat ze daar maar eens moest gaan kijken. Roodkapje gaf gehoor aan de tip van de wolf, en dook verder het bos in. De wolf rook zijn kansen op een mals hapje
, ging meteen naar het huisje van Grootmoeder en deed daar net alsof hij Roodkapje was die bij de oma op bezoek kwam.
De snodaerd peuzelde de arme oma met huid en haar op, trok haar kleren aan en ging in haar bed liggen. Toen Roodkapje met enige vertraging bij het huisje aan kwam, had meisje niet in de gaten dat het de Boze Wolf was die in Grootmoeders bed lag. Na wat bekende vragen over haar uiterlijk kwam Roodkapje erachter dat het haar Grootmoeder helemaal niet was, maar de Grote Boze Wolf! In enkele seconden vrat de
Wolf ook haar op.

Na deze malse boutjes ging de Wolf een tuk
je doen, maar hij snurkte zo hard, dat de Jager, die buiten voorbij liep, het hoorde. Hij ging Grootmoeders huisje binnen en zag de Wolf liggen. De Jager bevrijdde Roodkapje en Grootmoeder door de buik van de Wolf open te snijden. Samen deden zij een stel grote stenen in de buik van de Wolf, zodat hij zou verdrinken als hij water zou gaan drinken. Toen de Wolf wakker werd voelde hij zich niet echt lekker en had een ontzettende dorst. Toen hij buiten uit de put wilde gaan drinken, rolden alle stenen in zijn maag naar voren en slingerde hij met een plons in de diepe put! En niemand heeft ooit meer last gehad van de Wolf...

 

Instrumentale versie van
"Zeg Roodkapje waar ga je hene"

 


Zeg Roodkapje waar ga je hene

Zeg roodkapje waar ge je hene,
Zo alleen, zo alleen.
Zeg Roodkapje waar ga je hene,
Zo alleen.
‘k Ga naar grootmoeder koekjes brengen,
In het bos, in het bos,
‘k Ga naar grootmoeder koekjes brengen,
in het bos.

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtips: -   Zangtips: losjes in de kamer huppelend, maar niet zo hard dat de platenspeler overslaat!
     


In het bos...

In het bos zijn de wilde dieren
In het bos, in het bos.
In het bos zijn de wilde dieren
In het bos.
 

 


Ben niet bang

Ben niet bang voor de wilde dieren,
Ben niet bang, ben niet bang.
Ben niet bang voor de wilde dieren,
Ben niet bang

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtips: losjes in de kamer huppelend, maar niet zo hard dat de platenspeler overslaat!   Zangtips: nog steeds huppelend, maar nu met opgeheven kin in een “puh”-houding.
     


Zal eens zien of jij niet bang bent

Zal eens zien of jij niet bang bent,
zal eens zien, zal eens zien.
Zal eens zien of jij niet bang bent,
zal eens zien.
 

 


Eind goed, al goed
 

Zo is iedereen weer tevreden,
T’is een vrolijk besluit.
Het Verhaal is nu afgelopen,
‘t lied is uit.
 

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtip: denk aan een toespraak van George W. Bush richting Saddam Houssein.   Zangtip: Opgelucht en rustig.
 
 

De Wolf en de Zeven Geitjes

 
Op een mooie dag gaat moeder Geit boodschappen doen in de stad, maar zij laat haar zeven geitenkinderen alleen achter in het huisje in het bos. Het enige wat zij van haar kin'dren vraagt, is om op te passen voor de Boze Wolf, want die schobbejak ligt altijd op de loer. Ze adviseert haar jonge telgen dan ook om voor niemand de deur open te doen. Moeder geit geeft een goede omschrijving van de Boze Wolf, zodat ze hem altijd kunnen herkennen als hij in de buurt is.

Maar helaas, helaas... de Boze Wolf is op alles voorbereid en weet zich heel anders voor te doen dan de omschrijving van moeder Geit zou doen vermoeden. Na het inslikken van een krijtje, voor het krijgen van een zachte stem, en een graai in een zak meel, voor een mooie witte poot, denken de geitjes dat het hun eigen moeder is, die achter de deur staat. De Boze Wolf weet zo het huisje binnen te komen en eet alle geitjes met huid en haar op.

Edoch! Eén geitje weet zich te verstopen in de mooie oude klok en vertelt moeder Geit, die wat later weer thuis komt van het boodschapjes doen, wat er gebeurd is. Moeder Geit is ontroostbaar bij het zien van de ravage in huis, maar het kleine geitje heeft gelukkig een wis plannetje. Samen met moeder besluit hij de buik van de Wolf open te knippen terwijl het dier ligt te slapen, zodat alle geitenkinderen eruit zouden kunnen kruipen. Daarna stoppen ze de buik vol stenen, om die vervolgens weer netjes dicht te naaien. Zo gezegd, zo gedaan: samen bevrijden ze de geitjes uit de buik van de wolf, en met z'n allen vullen ze de buik met stenen. Als de Wolf na zijn dutje water gaat drinken, verdrinkt hij. De lieve geitjes zijn voorgoed bevrijd van deze onbetamelijke lorejas! En dat allemaal dankzij het slimme kleine geitje en die mooie Pieckse klok!
 

Instrumentale versie van
"Klop klop"

 


Lieve moeder Geit

Oh lieve moeder Geit,
Wij blijven heus wel bij elkaar,
Wij zijn gehoorzaam reken maar,
't Is werk'lijk waar

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtips: -   Zangtips: gelieve niet mee te zingen, anders is het lied vrij onverstaanbaar!
     


Klop Klop

Klop, klop, klop, klop,
Oh pas op, pas op,
Wie klopt daar op de deur, klop, klop?
Wie kan het dan zijn bij het raamkozijn?
Klop, klop, klop, klop, pas op!
 

 


Meh Meh

Meh, meh meh meh,
Meh meh meh meh meh,
Meh meh meh meh meh meh meh meh meh,
Meh meh meh meh meh meh meh meh meh,
Meh meh meh meh meh
Meh meh  meh meh!
 

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtips: zing als een klein kind dat doodsbang is voor Zwarte Pieten rond de vijfde december.   Zangtips: eet een overvol bord shoarma, en probeer dan mee te zingen op deze heerlijke tekst.
     


Het kleine Geitje

Het kleine Geitje,
‘t lieve kleine Geitje,
Is nu de held van het geitenhuis,
Mama, je kan op de geitjes vertrouwen,
Nooit komt er eer een wolf in huis.
 

   

Download de MP3

   
Zangtips: slik zo nu en dan de laatste woorden in voor een optimaal effect.    
 
 

Sneeuwwitje

 
Sneeuwwitje is een jonge en mooie prinses. Haar stiefmoeder, de Koningin, heeft een magische toverspiegel in haar bezit die kan spreken en alleen maar de waarheid zegt. Elke dag staat de boze stiefmoeder voor haar toverspiegel en vraagt: “Spiegeltje spiegeltje aan de wand, wie is de mooiste van het hele land?” Steeds antwoordt de spiegel; “Zo mooi als U bent, is er geen. U bent de mooiste van iedereen”. Maar Sneeuwwitje groeit op, en wordt met de dag mooier en mooier. Als de spiegel de Koningin op een dag vertelt dat Sneeuwwitje de mooiste van het hele land is, en niet zij, wil de Boze Koningin dat de jager het arme Prinsesje doodt.

De Jager die erg veel van Sneeuwwitje hield laat haar echter diep in het bos achter zonder haar te doden. Sneeuwwitje is erg verdrietig, maar al snel vindt ze een klein huisje waar zeven dwergen wonen. Sneeuwwitje mag er blijven wonen, zolang ze goed voor de dwergjes blijft zorgen. Alles lijkt goed te gaan en Sneeuwwitje voelt zich erg thuis bij de dwergen. Maar...

De Koningin komt erachter dat Sneeuwwitje nog leeft en waar het beeldschone prinsesje verblijft, en gaat vermomd als oud vrouwtje naar het huisje van de Zeven Dwergen. Ze doet zich voor als appelverkoopster en smeert Sneeuwwitje een giftige appel aan. Als de dwergen thuiskomen, vinden zij Sneeuwwitje op de grond; ze heeft van de giftige appel gegeten. In plaats van haar te begraven leggen de bedroefde dwergen Sneeuwwitje in een glazen kist.

Een knappe Prins rijdt op een dag voorbij op zijn paard en ziet Sneeuwwitje liggen in haar kistje. Hij is op slag verliefd op het meisje met de ravenzwarte haren en het sneeuwwitte gezichtje. Hij wil haar graag meenemen op zijn paard om vervolgens de Boze Koningin een lesje te gaan leren, maar ohjee! Hij laat de kist bijna vallen als hij deze op zijn paard wil tillen. Door de klap schiet het stukje appel uit Sneeuwwitjes keel en schrikt ze wakker. Ze rijden samen met de dwergen naar het land van de prins, alwaar ze trouwen. En natuurlijk leven ze, zoals dat in sprookjes hoort, nog lang en gelukkig.

En de boze Koningin...? Die is het land uitgezet. Voorgoed.
 


Instrumentale versie van
"Pas op, Sneeuwwitje"
 

 

 
Toverspiegel
"Zo mooi als u bent is er geen"
 

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtips: -   Spreektips: spreek in een put of grot voor wat echo, laat de R rollen en spreek de T uit met een sisje.
     


Toverspiegel
"Zoals Sneeuwwitje is er geen"
 

 


Pas op, Sneeuwwitje
-1-

Pas op, Sneeuwwitje,
er dreigen gevaren.
Pas op de boze Koningin,
heeft lelijke plannetjes in de zin,
Pas op, Sneewwitje,
geloof ons nu maar,
Er dreigt gevaar.
Een vrees’lijck gevaar.

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtips: -   Zangtips: verplaats je in een ongeruste moeder, die voor het eerst haar 15-jarige dochter op stap laat gaan.
     

 
Toverspiegel
"Sneeuwwitje, die in 't bos verdween"
 

 


Pas op, Sneeuwwitje
-2-

Pas op, Sneeuwwitje.
Wie zal hier nou wonen?
Het is zo klein, zo vreemd zo mal,
Misschien is ’t gevaarlijk,
misschien is ’t een val.
Pas op, Sneeuwwitje,
en maak geen geluid.
En kijk toch uit,
pas op en kijk uit.

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtips: -   Zangtips: verplaats je in een ongeruste moeder, die voor het eerst haar 15-jarige dochter op stap laat gaan.
     


Feestklokken

Feestklokken luiden,
 in ’t grote paleis,
Dansen dat willen wij.
Zingen dat willen wij.
’t Lied klinkt nu luid,
voor de bruid’gom en het bruidje,
Voor de bruid’gom en bruid.

   

Download de MP3

   
Zangtips: -    
 
 

Tafeltje Dek-Je, Ezeltje Strek-Je, Knuppel uit de Zak

 
Er was eens een kleermaker die drie zoons had. Ze hadden het erg moeilijk want ze waren erg arm. Toen de zoons oud genoeg waren, stuurde de kleermaker ze het land in om een vak te leren. De oudste zoon ging in de leer bij een meubelmaker; toen hij klaar was, kreeg hij als beloning een tovertafeltje dat, wanneer je maar wilde, eten op tafel kon toveren. Je hoefde alleen maar te zeggen: “tafeltje dek je!”, en de lekkerste dampende gerechten verschenen op het magische meubelstuk.

Het was te laat voor de jongen om nog naar huis te gaan met zijn tafel, dus moest hij overnachten in een herberg. De gemene Waard van de herberg was zo onder de indruk van de tafel, dat hij hem stal van de zoon. In plaats van de Tovertafel, zette de Waard een gewone tafel neer. Toen de zoon vol trots aan kwam bij zijn vader, werkte de tafel natuurlijk niet, en de vader stuurde zijn zoon boos weg.

De tweede zoon werkte bij een molenaar. Hij kreeg als beloning na zijn leertijd een Wonder-ezel, die gouden munten kon poepen. De tweede zoon kwam op weg naar zijn vader bij dezelfde herberg terecht als zijn oudere broer en wederom stal de Waard van een kleermakerszoon. Hij verruilde zijn eigen ezel voor de Wonder-ezel, zodat de zoon geen Wonder-ezel meer had, maar een doodgewoon dier. Ook deze zoon kreeg de wind van voren van zijn vader toen zijn ezel niet deed wat hij beloofd had.

De teleurgestelde zonen schreven de jongste zoon een brief over de gebeurtenissen in de herberg. Die jongste zoon, die bij een timmerman had gewerkt, kreeg een Knuppel in een zak die op commando iemand af kon ranselen. De benjamin ging langs de valse Waard om hem eens een lesje te leren. De Waard was erg benieuwd naar wat er in die zak van de jongen zat en toen de jongste zoon hem ’s nachts betrapte op een derde diefstal, riep hij “Knuppel uit de zak!”, waarop de Knuppel de waard net zo lang sloeg, totdat hij de Wonder-ezel en de Tovertafel had terug gegeven.

De volgende ochtend kwam de jongste zoon terug, mét de tafel, de ezel én de knuppel. De arme kleermaker kon zijn ogen bijna niet geloven bij al dat moois van zijn zonen. Ze gaven een groot feest en leefden nog lang, rijk en gelukkig.
 

Instrumentale versie van
"Ezeltje strek-je"

 


Ezeltje strek-je

Ezeltje strek-je,
Tafeltje dek-je
Oei oei oei oei,
Knuppel in de zak!

Download de MP3

 

Download de MP3

Zangtips:-   Zangtips: vol ongeloof in wat je ziet!
 
 

Teksten: © het WWCW 2001 - Muziek: © de oorspronkelijke rechthebbenden