Het lijkt zo makkelijk: het bericht gaat rond dat Hans Klok het volgende seizoen de Efteling zal voorzien van een viermaaldaagse show en iedereen gaat er maar vast vanuit dat dit een illusie- en magicshow zal gaan worden. Het WWCW kwam na wat onderzoek echter heel andere redenen voor de samenwerking met Hans Klok te weet:

Efteling-on-ice fans

Dit is de eerste en tevens meest logische verklaring voor de aanwezigheid van Hans Klok in ons zo geliefde park gedurende het seizoen 2002.
De show “Efteling On Ice” wist het afgelopen seizoen een enorme schare aan obsessieve fans aan zich te binden. Met hele hordes tegelijk bestookten ze de schaatsers met oerkreten en andere hemeltergende geluidseffecten waar zelfs de directie van Schiphol jaloers op zou worden. Zelfs het gebruik van spandoeken werd niet geschuwd om toch vooral maar aandacht te krijgen. Ook het, tussen shows door, stalken van de schaatsers was een dagelijkse bezigheid voor deze trouwe groep fanatici. Een niet te verwaarlozen groep fans boekte zelfs een vakantie naar dezelfde locatie als de schaatsers in de hoop een extra glimp op te kunnen vangen van de cast.
Onder normale Eftelingbezoekers werd de ijsshow prima ontvangen en ook de échte überfans (wij dus) van het sprookjespark in Kaatsheuvel genoten; vooral wanneer de cast weer eens vervangen werd en alle EOI-fans in een huilbui van zondvloedproporties uitbarstten. Elke dramaturg en zelfs de meest onverschrokken Hollywoodschrijver zou zich schamen voor het opnemen van een dergelijke scéne in een script, maar in de Efteling was dit geen fictie maar pure, harde realiteit.

De bijeffecten van de aanwezigheid van deze heerlijke groep mensen in het park waren echter ook niet gering: tunneltjes werden volgeschreven met leuzen die de schaatsers nog eens extra duidelijk moesten maken hoeveel de fans wel niet van de objecten van hun grenzeloze facinatie hielden. Ook banken en tafeltjes in de buurt van de voormalige EOI-locatie dragen nog steeds de permanente markeringen van deze wanhopige schreeuwen om aandacht: “Furdy! Gregory! Mijn koninkrijk voor een knipoog van jou!” (en meer van dergelijk proza).
Volgend jaar echter gaat in het Uitrijk het nieuwe theater open, met (naar alle waarschijnlijkheid) een spiksplinternieuwe Sprookjesshow. Ronald van der Zijl en kornuiten zagen de bui natuurlijk al hangen: nu de EOI-schaatsers weer terug zijn in het sfeervolle post-communistische Oost-Europa zouden de EOI-fans zich wel eens en-masse op de nieuwe Sprookjesshow kunnen gaan richten, met niet-te-overziene gevolgen voor de constructie (en dan met name alle kerfbare delen) van deze peperdure Eftelingaanwinst.

Natuurlijk liet het voormalige lid van streekvervoerdersorganisatie VSN dit niet zomaar gebeuren. Hij heeft immers vast wel eens voor hetere vuren gestaan (Stakende chauffeurs? Privatiseringsperikelen?). Het plan dat zo goed als zeker aan de briljante geest van de directeur van de Efteling ontsproot is even simpel als doeltreffend: afleiding!
En zie daar: daar kan natuurlijk niemand beter voor zorgen dan een van wapperende blonde haren voorzienne knappe jongeling die ook nog eens, net als Gregory en Furdy, beschikt over de nodige trucjes om zijn publiek te boeien. Dat ook Hans Klok zich tijdens een show omringt weet van bevallige jonge dames, net als de EOI-schaatsers, is natuurlijk een prachtige parallel. Een ijsshow en een magicshow vallen beide onder de noemer “ongecompliceerd vermaak voor de massa” en zou dus een bijna onweerstaanbare aantrekkingskracht op de groep fans waar we het nu al enkele alinea’s lang over hebben moeten hebben.
Klok bleek beschikbaar, de Efteling kon betalen, liet de tent boven het voormalige zwembad in Oost nog maar een jaartje langer staan, en Ronald zag dat het goed was: een Sprookjesshow zonder irritante fans, een gebouw zonder bekladdingen en kervingen, én ook nog eens een grote naam voor in de massale publiciteitscampagne die de Efteling natuurlijk in het seizoen 2002 gaat starten om ook tijdens haar 50e verjaardag voorzien te zijn van een flinke toeloop aan doelgroepgezinnetjes.

Het plan blijkt te werken: op de officiële web site van Hans Klok
kunnen we zien dat de fans zich al met volle kracht
op hun nieuwste slachtoffer hebben gericht!

Een knappe prins in de Sprookjesshow

Een tweede, ook wel plausibele verklaring is dat Hans Klok juist onderdeel gaat uitmaken van de Sprookjesshow. Het park kampt al geruime tijd met een achteruitgang in de bezoekerscijfers bij bepaalde categorieën parkgasten. Met name de groep “rijpere vrouwen” van tussen de 30 en 45 laat het enigszins afweten. Natuurlijk kan de Efteling dit niet hebben: de voornaamste doelgroep van het park is gezinnen en daarin spelen vrouwen uit bovengenoemde groep natuurlijk vaak juist de sleutelpositie.
Natuurlijk bracht het onuitputtelijke brein van de geniale Ronald van der Zijl binnen de kortste keren een prachtige oplossing voort: een knappe droomprins als hoofdrolspeler in de nieuwe Sprookjesshow.
Ronald van der Zijl riep op een regenachtige herfstdag toen het park toch slechts enkele duizenden bezoekers hoefde te verwerken alle rijpere vrouwen uit zijn personeelsbestand eens bij elkaar in de personeelskantine en legde hen de vraag voor: welke man moeten we inhuren om jullie hartslag te doen toenemen? Jullie dromen te vervullen? Jullie te doen blozen van plezier?

Er werden vele suggesties gedaan: van Pierce Brosnan tot Brad Pitt, van Carlo Boszhardt tot Danny de Munk en van Russel Crowe tot Tom Cruise. In Nederland belde men bijna alle sterren van aanzien. Helaas waren ze allemaal of te duur, of te druk, of ze zeiden wel ja maar belden nooit terug.
Gelukkig bleek de ideale droomprins dichterbij te wonen dan Ronald van der Zijl ooit had durven dromen: Hans Klok, de populaire en bijzonder aantrekkelijke illusionist-met-de-goude-lokken was én beschikbaar én viel binnen het door de bouw van het theater al flink geslonken parkbudget.

En zo kwam Hans in de rol van droomprins terecht. Natuurlijk kon hij het niet laten de show (die door Wentink Events al gedeeltelijk uitgewerkt was) onder handen te nemen. Dhr. Klok stond er op tenminste één prinses in tweeën te zagen en gelukkig bleken zowel Sneeuwwitje als Assepoester direct bereid zich hiervoor (en dus ook voor Dhr. Klok) op te offeren.

Pardoes

Een derde en ook niet verwaarloosbare mogelijkheid is dat de Efteling in een plotselinge vlaag van verlichting doorhad dat de parkmascotte Pardoes wellicht toch niet helemaal de magische uitstraling heeft die Disney’s Mickey Mouse sinds “De Tovenaarsleerling” wel heeft. Omdat het park nu eenmaal intussen wél met een metershoog bronzen beeld van de immer glimlachende nar opgescheept zit en het park met Vogel Rok in het achterhoofd liever niet weer een mislukt project in de annalen van haar historie wil bijschrijven, ging de directie tot actie over. Plannen voor een tekenfilmserie waarin Pardoes elke week weer een nieuw magisch avontuur beleeft waren er al, maar wijselijk werd besloten dat men toch niet op zou kunnen tegen het Japanse geweld van Poké- en Digimon.
Ingenieuze plannen zijn bij Dhr. Van der Zijl echter altijd voldoende te vinden en dus bedacht hij samen met zijn showspecialisten een eenvoudig maar briljant plan: wat als we onze tovernar Pardoes nu eens allerlei magische trucjes laten uithalen? Dan zal hij die nep muis van dat-parkje-bij-Parijs wel eens een lesje leren! Alle twinkels juist!

En zo gebeurde het: de Efteling ging op zoek naar een topillusionist en Hans Klok was (tussen vreemde snotterende huilbuien door) beschikbaar. Door een foutje met een nieuw blonderingsmiddel was dhr. Klok toch al niet in staat om het komende jaar zijn shows te geven (zijn haar was geel/groen in plaats van de door hem als trademark gebruikte goud-gele glanskleur), en hij was dus graag bereid om voor een schijntje een jaar lang in een Pardoespak te kruipen en bezoekers te laten verdwijnen, in stukken te zagen, of boven het Sprookjesbos te laten rondzweven.

    hokus pokus, avada kedavra!