Twinkel banner deco  -|-  (c) Het WWCW 2001

  Ingezonden brieven

 

Ingezonden Brieven Logo -|- Foto: Friso Geerlings - Edits: Het WWCW (c) Het WWCW 2001

Na een periode van betrekkelijke rust vonden wij vandaag weer eens een brief in de grote, rijkgedecoreerde WWCW-brievenbus. Een wat stugge enveloppe met daarin een vreemd, harmonica-achtig gevouwen stuk ponspapier deed ons vermoeden dat het geheel verkeerd geadresseerd was, maar niets bleek minder waar. Enfin, leest u hieronder zelf maar het relaas van wederom een Pelikaan.

  ~ DE Pelikaan  ~

 

Brief Wapen -|- Scan: De Versamelaer - Edits: Het WWCW (c) Het WWCW 2001

  Tuut tuut,

Sedert enige maanden al worden mijn gedachten ingenomen door een brief in deze brievenrubriek. Het schrijfsel in kwestie is afkomstig van De Gekroonde Eend. Los van het feit dat het stuk pluimvee bijzonder veel geluk heeft gehad met de hedendaagse ruimingsacties niet in de gevarenzone terecht te zijn gekomen, ben ik van mening dat het beest ook anderzijds maar bar weinig te klagen heeft. En dit geldt eveneens voor de Pelikaan voor het Carrouselpaleis. Gij moogt u ook gelukkig prijzen niet geruimd te zijn, hoewel ik dat graag gezien had.

De ontpieckerisering van het park waarvan u allen spreekt gaat mij volledig voorbij. Maar er is een andere kwestie, die mij dwars zit. Al enige tijd moet ik opspelen tegen de van achter mij vandaan komende bouwgeluiden. In de geest van dhr. Pieck, die mijn draaimolen zo voortreffelijk ontwierp, wordt daar een heus plein opgetrokken. Maar niet in de geest van dhr. Pieck wordt daar enkel voorzien in commerciële activiteiten. Meer Smulpaap betekent meer winst en een ijssalon en wafelkraam zullen de Efteling vast wel helpen de bezoekers nog meer geld uit de portemonnee te kloppen. Wat zal de volgende stap zijn? Betalen per attractie? De Efteling wordt immer maar meer commercieel. Het is een neerwaartse spiraal waarvan ik vind dat zij stopgezet moet worden.

Het park is mijns inziens haar weg een beetje kwijt. Aan de ene kant wil men zoveel mogelijk expanderen en zo groot mogelijk worden, terwijl men aan de andere kant hardnekkig probeert vast te houden aan haar eigen identiteit. De identiteit van de Efteling was er in het verleden juist in verscholen alles in eenvoud uit te drukken en niet in de overdadige weldaad waarmee attracties en horecapleinen deez’ daags uit de grond gestampt worden. Wat mij als orgel zo misselijk maakt is het feit dat op alles de stempel van Pieck gedrukt wordt. De goede man hield van kermisromantiek en hij struinde mijns inziens op die kermissen echt niet elke mogelijke horecakraam af die hij er vinden kon.

Het is dus niet de ontpieckerisering waarvoor wij moeten waken, het is juist het omgekeerde, het alles maar uitbuiten in de geest van Pieck. Zijn werk onderscheidde zich door haar eenvoud, zoals hij zelf ook eenvoudig was. Het huidige Efteling-management moet dat niet proberen uit te buiten. Men moet geen duizenden prentenkaarten bestellen en dan teleurgesteld zijn als er maar een paar worden verkocht. Wat men moet proberen is het karakter van de Efteling te bewaren. Het is ooit allemaal begonnen als een groot familiebedrijf. Laten we toch proberen dat karakter te bewaren. Laat de Efteling weer klein kunnen zijn, het is niets om zich voor te schamen. Put er juist je kracht uit.

  Hopelijk zullen deze woorden nog lang naklinken.

   Was getekend,

   DE Pelikaan

P.S. Nu ik dan toch bezig ben: een ander punt mijner ergernis heeft sinds lang de achter mij gelegen Vermolenmolen gevormd. Ik ben blij dat dat ‘valse’ kreng een paar maanden het zwijgen is opgelegd en ik hoop dat ze ook voorlopig niet meer terug komt.